Maðurinn er grimmur

Ég leit rétt yfir forsíðuna á mbl.is og við mér blasa sorgafréttir úr öllum áttum. Þessi áberandi stærst og fyrirferðamest og ég las greinina og hugsaði með sjálfri mér að öll börnin sem að misstu foreldra sína í þessari sprengju eða foreldrar sem misstu börn, fólk sem missti vini og ættingja, lífið hefur verið helvíti eftir þetta. Borgin í rúst, grátandi börn, örvæntingafullar mæður, ringulreið, reiði. Ég get ekki ýmindað mér þessar aðstæður en svona var þetta bara í seinni heimstyrjöldinni. Hugsið ykkur að vera gyðingur, svartur, samkynhneigður, veikur eða eitthvað í þá áttina á þessum tíma. Hugsið ykkur að vera skotinn til bana fyrir að standa fyrir rétti þínum, kæfður í gasklefa fyrir að vernda eigin börn, drekkt fyrir að vera til. Hugsið ykkur að vera í fangabúðum sem gengu út á það eitt að myrða, gista í slátrunarhúsi.
    Shinzo Abe segist ætla að gera allt sem að í hans valdi stendur til að tryggja að Nagasaki verði síðasta borgin sem verður fyrir kjarnorkuárás. Hvernig hann ætlar sér að gera það er mér hulin ráðgáta, maðurinn er grimmur og ef hann ætlar sér eitthvað slæmt þá kemur hann því í verk. Þrátt fyrir Hirosima og Nagasaki er ennþá verið að þróa og prófa kjarnorkusprengjur, og til hvers að gera það ef að þær verða svo ekkert notaðar? Ég reyni að velta mér ekkert of mikið uppúr þessu, en við í vinahópnum minnumst reglulega á þetta og hræðumst hörmungar lífsins. Lífið er nefnilega hræðilegt. Móðir náttúra tekur sinn toll, jarðskjálftar, flóð, eldgos, þurrkar. Ofan á þetta kemur svo maðurinn. Hættulegasta skepna heims. Barnaníðingar, morðingjar, hryðjuverkamenn, nauðgarar og svona mætti lengi telja. Engin skepna á jörðinni er svona grimm, svona miskunarlaus. Maðurinn er alls ekki gallalaus, við erum illgjörn og teljum okkur yfir aðrar verur hafnar og segjum að við séum gáfaðasta skepnan. Af hverju gerum við þá það sem að ekkert annað dýr gerir? 

Við særum, meiðum og drepum. Þrátt fyrir þá vitneskju höldum við því áfram.

Er okkur alveg sama? 

Kjarnorkuárásarinnar á Nagasaki minnst